Benim adım kolektif bilinç…
Sen beni toplum dili olarak bilirsin..
Doğandan gelmiyorum, insan ve kitle ruhundan kaynaklanan, bilinçdışının kendini gerçekleştirdiği öykülerden biriyim.
Daha küçük bir çocukken başlarım seni şekillendirmeye, anne baban beni çok işitmişse ezberler tüm cümlelerimi..
“Milletin çocuğu hiç senin gibi yapıyor mu, onun bütün notları iyi senin niye olmuyor, Ahmet annesini babasını hiç üzmüyor, neden Ayşe kadar başarılı olamıyorsun, hiç ablana çekmemişsin…
“Eğer dediğimi yapmazsan seni sevmem”
“ Sözümü dinlemezsen küserim”
“Oraya gitme öcüler var”
“Amanda evcilik mi oynarmış benim kızımmmm. Evlenmiş de çocuklarımı olmuş,
“Ooo benim oğlumun kılıcıda varmış. Aahhhhh öldürdü beniii hahaha...
Çocuk dinle beni! Beni duymazdan gelsende senin hep önündeyim. Televizyonundaki dizilerdeyim, sana neleri yapıp neleri yapamayacağını öğütlemek ve bir birey olarak kendini var edememen için elimden geleni yapıcam.
Büyüdüğünde sanki tüm kabahat senin gibi korkularından, kaygılarından yargılayacağım seni.
Dinleme çocuk beni!
Lütfen dinleme, gökyüzüne merdiven kur sevgiden, akan suların güzelliğini taşı.
Uç gökyüzü senin için açılsın, mutluluğun içimizi ısıtsın, renkli ve güzel bir dünya için yaşat hayallerini..
“Çocuklarınız sizin çocuklarınız değildir. Onlar hayatın kendine duyduğu özlemin oğulları ve kızlarıdır.
Onlar sizinle gelirler ama sizden değil ve onlar sizinle birlikte olsalar bile , yine de size ait değil değildirler.”
“Onlara sevginizi verebilirsiniz, düşüncelerinizi değil çünkü kendi düşünceleri vardır. Onların bedenlerine bir ev sunabilirsiniz, ruhlarına değil çünkü onların ruhları, sizin düşte bile ziyaret edemeyeceğiniz o geleceğin evinde yaşarlar.”
“Onlara benzemeye çaba gösterebilirsiniz ama onları kendinize benzetmeye kalkmayın çünkü hayat geriye gitmez ve dünle dünle de hiç oyalanmaz. Siz yaysınız, çocuklarınız da bu yaylardan fırlatılan canlı oklar.”
“Okçu sonsuza giden yoldaki hedefi görür ve oklarının hızlı ve uzağa gitmesi için tüm gücüyle gerer sizi. Onun elinde gerilmeniz sevinç nedeni olsun size çünkü o fırlatılan oku sevdiği gibi, elindeki sağlam yayı da sever.”
“Çocuklar Üzerine”
Proje çocukların mimar ebeveynlerine ;
-Hayır, sonsuza kadar sana bağımlı olamaz.
-Hayır, sonsuza kadar senin olamaz .
-Hayır, senin gibi olamaz.
Çünkü senden bir parça da olsa “sen” değil.
Halil Cibran- Ermiş
Sevgi ve eğitimle kalmanız dileklerimle.
YORUMLAR